الوهیم
به نام خداوند
الوهیم(אלוהים) که جمع عبری واژه الوه(אלוה) است و معمولا در کتاب مقدس به خدا ترجمه می شود موجوداتی مخلوق خداوند هستند که پیش از خلق آسمانها و زمین وجود داشتند، بر اساس متن کتاب مقدس و قرآن آنها خالق انسان و فرشتگان و آسمان ها و زمین با اجازه و رخصت خداوند هستند، در قرآن ضمیر متکلم مع الغیر قرآن همان الوهیم است که در کتاب مقدس از او نام برده شده است.
آنجا که می فرماید "انا خلقنا السماء و الارض" یا می فرماید "ام خلقنا الملائکه اناثا" یا می فرماید "انا خلقنا الانسان" همگی این موارد که جمع و ضمیر مکتکلم مع الغیر قرآنی است همان الوهیم است که در تورات و انجیل از آن یاد شده است و غیر خداوند هستند.
البته که هر کاری الوهیم می کند بر اساس روح الهی که در میان آنها است و اهمیت کشتی گرفتن حضرت یعقوب با الوهیم این است که جناب ایشان در حداکثر اعتماد و ایمان به خداوند یکتا (یهوه) بود.
و خداوند به او این قوت و قدرت را داد که پشت الوهیم را به زمین بمالد.
و اهمیت این داستان برای همه ما این است که همه ما می توانیم الوهیم باشیم چرا که روح خداوند در وجود ما نیز وجود دارد.
به این آیات مزامیر داود توجه کنید تا بدانید تا چه پایه ترجمه ها ما را از مفاهیم عمیق الهی باز داشته است:
مزمور 86
خدا(الوهیم اینجا منظور خداوند یهوه است) در جماعت خدا(ال) ایستاده است. درمیان خدایان(الوهیم) داوری می‌کند: 2 «تا به کی به بی‌انصافی داوری خواهید کرد و شریران را طرفداری خواهید نمود؟ سلاه. 3 فقیران و یتیمان را دادرسی بکنید. مظلومان و مسکینان را انصاف دهید. 4 مظلومان و فقیران را برهانید و ایشان را ازدست شریران خلاصی دهید.
5 «نمی دانند و نمی فهمند و در تاریکی راه می‌روند و جمیع اساس زمین متزلزل می‌باشد. 6 من گفتم که شما خدایانید(الوهیم) و جمیع شما فرزندان حضرت اعلی(علیون). 7 لیکن مثل آدمیان خواهید مرد وچون یکی از سروران خواهید افتاد!»
8 ای خدا(الوهیم) برخیز و جهان را داوری فرما زیرا که تو تمامی امت‌ها را متصرف خواهی شد.